раскі́ нуты
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
раскі́ нуты
раскі́ нутая
раскі́ нутае
раскі́ нутыя
Р.
раскі́ нутага
раскі́ нутай раскі́ нутае
раскі́ нутага
раскі́ нутых
Д.
раскі́ нутаму
раскі́ нутай
раскі́ нутаму
раскі́ нутым
В.
раскі́ нуты (неадуш. ) раскі́ нутага (адуш. )
раскі́ нутую
раскі́ нутае
раскі́ нутыя (неадуш. ) раскі́ нутых (адуш. )
Т.
раскі́ нутым
раскі́ нутай раскі́ нутаю
раскі́ нутым
раскі́ нутымі
М.
раскі́ нутым
раскі́ нутай
раскі́ нутым
раскі́ нутых
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскі́ нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
раскі́ нуты
раскі́ нутая
раскі́ нутае
раскі́ нутыя
Р.
раскі́ нутага
раскі́ нутай раскі́ нутае
раскі́ нутага
раскі́ нутых
Д.
раскі́ нутаму
раскі́ нутай
раскі́ нутаму
раскі́ нутым
В.
раскі́ нуты (неадуш. ) раскі́ нутага (адуш. )
раскі́ нутую
раскі́ нутае
раскі́ нутыя (неадуш. ) раскі́ нутых (адуш. )
Т.
раскі́ нутым
раскі́ нутай раскі́ нутаю
раскі́ нутым
раскі́ нутымі
М.
раскі́ нутым
раскі́ нутай
раскі́ нутым
раскі́ нутых
Кароткая форма: раскі́ нута .
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскі́ нуты
1. в разн. знач. раски́ нутый;
2. разбро́ санный, пораски́ данный;
1, 2 см. раскі́ нуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскі́ нуты , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбро́ шенный разг. раскі́ нуты , мног. параскіда́ ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскі́ дзісты , -ая, -ае.
1. 3 шырока раскінутымі галінамі.
Р. дуб.
2. Раскінуты , размешчаны на вялікай прасторы.
Раскідзістая вёска.
|| наз. раскі́ дзістасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раздо́ льны , -ая, -ае.
1. Шырокі, прывольны, раскінуты на вялікай прасторы.
Раздольныя лугі.
2. перан. Свабодны, лёгкі.
Раздольнае жыццё.
|| наз. раздо́ льнасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
widespread
[ˈwaɪdspred]
adj.
шыро́ ка распасьцёрты, шыро́ ка раскі́ нуты
widespread wings — шыро́ ка распасьцёртыя кры́ лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
раски́ нутый
1. раскі́ нуты , расста́ ўлены;
2. разго́ рнуты;
3. распасцёрты;
4. расста́ ўлены;
5. перен. разго́ рнуты; см. раски́ нуть ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскі́ дзісты , ‑ая, ‑ае.
1. Шырока раскінуты ў бакі. Сядзібу .. [Казачэнкі] аздабляе старая бяроза з раскідзістым, як шацёр, голлем. Навуменка . Грозна схіліўшы свае раскідзістыя рогі, .. [алень] з сілай ударыў імі аб зямлю і кінуўся да ворагаў. В. Вольскі . // З шырока раскінутымі галінамі (пра дрэва, куст). Цьмяна чарнелі паблізу абрысы дрэў, высокіх, вастраверхіх, і нізкіх, раскідзістых, якія ціха, але неспакойна шумелі. Мележ .
2. Раскінуты , размешчаны на вялікай прасторы. Мястэчка відаць адсюль як на далоні, — вялікае, раскідзістае, яно цягнецца праз усю раўніну ад лесу да лесу. Навуменка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)