раскусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскушу́ раску́сім
2-я ас. раску́сіш раску́сіце
3-я ас. раску́сіць раску́сяць
Прошлы час
м. раскусі́ў раскусі́лі
ж. раскусі́ла
н. раскусі́ла
Загадны лад
2-я ас. раскусі́ раскусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раскусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак.

1. што. Кусаючы, раздзяліць на часткі.

Р. арэх.

2. перан., каго-што. Распазнаць, добра ўведаць (разм.).

Я даўно раскусіў гэтага чалавека.

Р. задуму хітраца.

|| незак. раску́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раску́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскусі́ць сов., прям., перен. раскуси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак.

1. што. Кусаючы, раздзяліць на часткі. Раскусіць арэх. Раскусіць цукерку. □ Федзя і маці ўзялі па ягадцы ў рот, раскусілі і засмяяліся. Хомчанка. Забалелі ў вавёрачкі зубкі. — Не можа раскусіць арэхавай шкарлупкі. Вітка.

2. перан.; каго. Разм. Распазнаць, добра ўведаць. — А што да гэтага Капейкі, — сказаў я, спыніўшыся прыкурыць у Гаўруся, — дык я яго з першага вечара раскусіў. Брыль. Косця раскусіў іх [фашыстаў] каварную задуму і адмовіўся прымаць лякарства. Пятніцкі. Ужо і раней раскусіў я ў .. [Рабэйку] шляхцюка, але раней ён быў такі няшчасны... Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́сваць, раскусі́ць

1. zerbéißen* vt; áufknacken vt, knácken vt (арэх);

2. разм (распазнаць) dahínterkommen* vi (s) (што-н D); durchscháuen vt; hínter die Schlíche kómmen*;

◊ яго́ не раску́сіш aus ihm ist nicht klug zu wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

параску́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Раскусіць усё, многае (гл. раскусіць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рас..., прыстаўка.

Тое, што і раз...; пішацца замест «раз...» перад глухімі зычнымі, напр.: раскусіць, расхапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параску́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раскусіць усё, многае (гл. раскусіць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскуси́ть сов., прям., перен. раскусі́ць, мног. параску́сваць;

раскуси́ть оре́х раскусі́ць арэ́х;

раскуси́ть, в чём де́ло разг. раскусі́ць, у чым спра́ва;

его́ нелегко́ раскуси́ть разг. яго́ нялёгка раскусі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раску́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)