раску́сваць, раскусі́ць

1. zerbéißen* vt; áufknacken vt, knácken vt (арэх);

2. разм (распазнаць) dahínterkommen* vi (s) (што-н D); durchscháuen vt; hínter die Schlíche kómmen*;

◊ яго́ не раску́сіш aus ihm ist nicht klug zu wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)