раскамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць.

Р. кулак.

|| незак. раскаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскамячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскамячу́ раскаме́чым
2-я ас. раскаме́чыш раскаме́чыце
3-я ас. раскаме́чыць раскаме́чаць
Прошлы час
м. раскамячы́ў раскамячы́лі
ж. раскамячы́ла
н. раскамячы́ла
Загадны лад
2-я ас. раскамячы́ раскамячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскамячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскамячы́ць сов. разжа́ть;

р. кула́к — разжа́ть кула́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць. Раскамячыць кулак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаме́чаны разжа́тый; см. раскамячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́ть сов.

1. (кулак) расці́снуць, раскамячы́ць, разня́ць;

2. (зубы) расшчапі́ць, разня́ць; (губы) растулі́ць;

3. (пружину и т. п.) распусці́ць, адпусці́ць, пасла́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)