раскамячы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| раскамячу́ | раскаме́чым | |
| раскаме́чыш | раскаме́чыце | |
| раскаме́чыць | раскаме́чаць | |
| Прошлы час | ||
| раскамячы́ў | раскамячы́лі | |
| раскамячы́ла | ||
| раскамячы́ла | ||
| Загадны лад | ||
| раскамячы́ | раскамячы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскамячы́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)