раскалы́хванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раскалы́хванне
Р. раскалы́хвання
Д. раскалы́хванню
В. раскалы́хванне
Т. раскалы́хваннем
М. раскалы́хванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскалы́хванне ср. раска́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́чивание

1. гайда́нне, -ння ср., разго́йдванне, -ння ср., калыха́нне, -ння ср., раскалы́хванне, -ння ср., гу́шканне, -ння ср., разгу́шкванне, -ння ср.;

2. хіста́нне, -ння ср., расхі́стванне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср., ківа́нне, -ння ср.;

3. развару́шванне, -ння ср.; см. раска́чивать, раска́чиваться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́чка ж., разг.

1. разго́йдванне, -ння ср., раскалы́хванне, -ння ср., разгу́шкванне, -ння ср.;

2. хіста́нне, -ння ср., расхі́стванне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср., ківа́нне, -ння ср.;

3. перен. разварушэ́нне, -ння ср.; неоконч. развару́шванне, -ння ср.; см. раска́чивать, раска́чиваться;

4. ходи́ть с раска́чкой (раска́чкою) хадзі́ць з перава́лкай (уперава́лку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)