раска́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. расказаць.

2. Тое, што і аповед.

Усе слухалі р. старога рыбака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раска́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раска́з раска́зы
Р. раска́зу раска́заў
Д. раска́зу раска́зам
В. раска́з раска́зы
Т. раска́зам раска́замі
М. раска́зе раска́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раска́з, -зу м. расска́з; повествова́ние ср.;

усе́ мо́ўчкі слу́халі яго́ р. — все мо́лча слу́шали его́ расска́з (повествова́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расказаць; славеснае паведамленне пра якія‑н. падзеі. Не апошнюю ролю ў .. мабілізацыі васьмі [сялян] адыграў дзедаў расказ аб раззбраенні польскага канвою. Колас. Рыбак стары сядзіць на пні І казачны расказ вядзе... Аб тым, што на сваім жыцці Русалак бачыў ён не раз. І што, гайсаючы ў трысці, Аднойчы тут сам чорт заграз. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́з м (дзеянне) Erzählen n -s; Erzählung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа: -кажы́; -ка́заны; зак., што, аб кім-чым і пра каго-што.

Вусна паведаміць пра што-н. бачанае, чутае.

Р. пра ўсё перажытае.

|| незак. раска́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раска́з, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шва́нк

‘расказ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шва́нк шва́нкі
Р. шва́нку шва́нкаў
Д. шва́нку шва́нкам
В. шва́нк шва́нкі
Т. шва́нкам шва́нкамі
М. шва́нку шва́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спо́ведзь, -і, ж.

1. Пакаянне ў грахах перад святаром і дараванне ім грахоў.

2. перан. Шчыры расказ пра сваё жыццё; прызнанне ў чым-н.

С. героя рамана.

|| прым. спо́ведны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

recitation [ˌresɪˈteɪʃn] n.

1. дэклама́цыя; публі́чнае чыта́нне (вершаў)

2. падрабя́зны раска́з; пералічэ́нне фа́ктаў;

the recitation of one’s woes падрабя́зны раска́з пра свае́ няшча́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shapeless [ˈʃeɪpləs] adj.

1. бясфо́рменны, нязгра́бны

2. хааты́чны (пра расказ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)