ра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́нка ра́нкі
Р. ра́нкі ра́нак
Д. ра́нцы ра́нкам
В. ра́нку ра́нкі
Т. ра́нкай
ра́нкаю
ра́нкамі
М. ра́нцы ра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́нка ж. ра́нка, сса́дина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да рана ​1 (у 1 знач.); невялікая рана. На назе, трошачкі вышэй за калена, Алімпа знайшла ў .. [Валодзі] ранку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́нка ж. памянш. kline Wnde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ранка

Том: 30, старонка: 8.

img/30/30-008_0022_Ранка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ра́на¹, -ы, мн. -ы, ран, ж.

1. Пашкоджанне тканак жывога арганізма, парушэнне яго цэласнасці.

Агнястрэльная р.

2. перан. Душэўны боль, пакуты.

Душэўная р.

|| памянш. ра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. ра́навы, -ая, -ае.

Ранавая інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Марынкавіч Ранка

т. 10, с. 159

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ранка—Хільша эфект 11/17

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сса́дина ж. (ранка) ра́нка, -кі ж.; (синяк) сіня́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

graze1 [greɪz] n. дра́піна; ра́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)