ра́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́нец ра́нцы
Р. ра́нца ра́нцаў
Д. ра́нцу ра́нцам
В. ра́нец ра́нцы
Т. ра́нцам ра́нцамі
М. ра́нцы ра́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Паходная вайсковая або вучнёўская сумка, якую носяць на лямках за спінай.

|| прым. ра́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нец, -нца м. ра́нец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нец ра́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нец, ‑нца, м.

Паходная вайсковая або вучнёўская сумка, якую носяць на лямках за спіной. [Сцёпа] наўмысна доўга тупаў ля парога каванымі абцасамі, быццам абіваючы снег. Потым з размаху кідаў праз увесь клас на сваю парту ранец з кніжкамі. Курто. [Адась Гушка] дастае з ранца пачак газет і раскідае па акопе. Чорны.

[Ням. Ranzen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́нец м. Ránzen m -s, -, Schúlranzen m (школьны); вайск. Torníster m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ра́нец

(ням. Ranzen)

паходная вайсковая або вучнёўская сумка з лямкамі, якую носяць за спінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

распатрашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; зак., каго-што.

1. Выняць вантробы.

Р. рыбу.

2. Выняць тое, што знаходзіцца ўнутры (разм.).

Р. ранец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

backpack [ˈbækpæk] n. ра́нец, рукза́к; запле́чны мяшо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

satchel [ˈsætʃəl] n. су́мка (для кніг), ра́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)