рамон - Пошук

рамо́н

‘сукупнасць раслін; лекавы настой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рамо́н

‘кветка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рамо́н

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рамо́н м., см. рамо́нак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамо́н, ‑у, м.

Тое, што і рамонак. Селі хлопцы на ўсходцах ганка, паспускалі босыя ногі на росную мураву, дробненькі рамон ды трыпутнік. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рамон Ілан

т. 18, кн. 1, с. 443

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рамон-і-Кахаль Сант’яга

т. 13, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

camomile, chamomile [ˈkæməmaɪl] n. bot. рамо́нак, рамо́н;

camomile tea насто́й рамо́нку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рома́шка ж., бот. рамо́н, -ну м., рамо́нак, -нку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rumianek, ~ku

rumian|ek

м. бат. рамонак, рамон (Matricaria L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum