рамо́н

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рамо́н рамо́ны
Р. рамо́ну рамо́наў
Д. рамо́ну рамо́нам
В. рамо́н рамо́ны
Т. рамо́нам рамо́намі
М. рамо́не рамо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)