Рамбічная антэна, гл. Антэна

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рамбі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ромба (у 1 знач.). Рамбічная форма.

2. Які мае форму ромба (у 1 знач.), які складаецца з ромбаў. Рамбічная антэна. Рамбічныя крышталі. □ Стрыжкі з мамантавых біўняў аздабляліся рамбічнымі ўзорамі. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамбі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рамбі́чны рамбі́чная рамбі́чнае рамбі́чныя
Р. рамбі́чнага рамбі́чнай
рамбі́чнае		 рамбі́чнага рамбі́чных
Д. рамбі́чнаму рамбі́чнай рамбі́чнаму рамбі́чным
В. рамбі́чны (неадуш.)
рамбі́чнага (адуш.)		 рамбі́чную рамбі́чнае рамбі́чныя (неадуш.)
рамбі́чных (адуш.)
Т. рамбі́чным рамбі́чнай
рамбі́чнаю		 рамбі́чным рамбі́чнымі
М. рамбі́чным рамбі́чнай рамбі́чным рамбі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ава́льна-рамбі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ава́льна-рамбі́чны ава́льна-рамбі́чная ава́льна-рамбі́чнае ава́льна-рамбі́чныя
Р. ава́льна-рамбі́чнага ава́льна-рамбі́чнай
ава́льна-рамбі́чнае		 ава́льна-рамбі́чнага ава́льна-рамбі́чных
Д. ава́льна-рамбі́чнаму ава́льна-рамбі́чнай ава́льна-рамбі́чнаму ава́льна-рамбі́чным
В. ава́льна-рамбі́чны (неадуш.)
ава́льна-рамбі́чнага (адуш.)		 ава́льна-рамбі́чную ава́льна-рамбі́чнае ава́льна-рамбі́чныя (неадуш.)
ава́льна-рамбі́чных (адуш.)
Т. ава́льна-рамбі́чным ава́льна-рамбі́чнай
ава́льна-рамбі́чнаю		 ава́льна-рамбі́чным ава́льна-рамбі́чнымі
М. ава́льна-рамбі́чным ава́льна-рамбі́чнай ава́льна-рамбі́чным ава́льна-рамбі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АШАРЫ́Т

(ад назвы месца знаходкі каля г. Ашэрслебен у Германіі),

сайбелііт, мінерал класа баратаў, Mg2(OH)[B2O4(OH)]. Мае прымесі жалеза, марганцу. Вядомы дзве манаклінныя і адна рамбічная мадыфікацыі. Крышталі рэдкія, часцей тонкавалакністыя агрэгаты, шчыльныя і зямлістыя масы, канкрэцыі. Колер белы, шараваты, жаўтаваты. Цв. 3—3,5. Шчыльн. 2,69 г/см³. Пашыраны мінерал эндагенных радовішчаў борных рудаў і саляносных асадкавых тоўшчаў. Борная руда.

т. 2, с. 166

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАНО́ІДЫ

(Ganoidei, Ganoidomorpha),

інфраклас (надатр.) прымітыўных выкапнёвых і сучасных прамянёвапёрых кл. касцявых рыб. 2 надатр.: храстковыя рыбы з 1 вымерлым атр. і 2 сучаснымі (асетрападобныя і мнагапёрападобныя), касцявыя рыбы з 5 вымерлымі атр. і 2 сучаснымі [аміяпадобныя (Amiiformes) і панцырнікападобныя (Lepisosteiformes)]. Выкапнёвыя ганоіды вядомы з сярэдняга дэвону. На Беларусі выяўлены ў пясчана-гліністых пародах пярмі і трыясу Прыпяцкай упадзіны. 10 сучасных родаў, 43 віды. Пашыраны ў Паўн. паўшар’і і трапічнай Афрыцы (мнагапёрападобныя). Найб. вядомыя асятры, бялуга, калуга, амія, лапатаносы, весланосы, панцырнікі.

Даўж. ад 3—5 см (выкапнёвыя) да 9 м. Захавалі многія стараж. адзнакі: ёсць хорда, чэрап у значнай ступені храстковы, адсутнічаюць целы пазванкоў, луска пераважна ганоідная, рамбічная, хваставы плаўнік няроўналопасцевы (гетэрацэркальны); плавальны пузыр звычайна ячэісты; ёсць рэдукаваныя спіральны клапан і артэрыяльны конус, у некаторых — пырскальца.

т. 5, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)