рака́йль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. рака́йль
Р. рака́йль
Д. рака́йль
В. рака́йль
Т. рака́йль
М. рака́йль

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рака́йль несов., ж., архит., иск. рока́йль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Ракайль» (арх.) 9/80

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рака́йль, нескл., ж.

1. Арнамент у выглядзе стылізаваных ракавін, абломкаў скалы ў архітэктуры і ў прыкладным мастацтве стылю ракако ў 18 ст.

2. Тое, што і ракако.

[Фр. rocaille — асколкі камянёў, ракавіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракайль

т. 13, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рака́йль

(фр. rocaille = асколкі камянёў, ракавіны)

арнамент у выглядзе стылізаваных ракавін, абломкаў скалы ў архітэктуры і прыкладным мастацтве стылю ракако.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рока́йль архит., иск. рака́йль нескл., ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)