ракавыя - Пошук

Ракавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

	мн.
	-
Н.	Ракавы́я
Р.	Ракавы́х
Д.	Ракавы́м
В.	Ракавы́я
Т.	Ракавы́мі
М.	Ракавы́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ракавыя шыйкі, гл. Драсён

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ракавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ракавы́	ракава́я	ракаво́е	ракавы́я
Р.	ракаво́га	ракаво́й ракаво́е	ракаво́га	ракавы́х
Д.	ракаво́му	ракаво́й	ракаво́му	ракавы́м
В.	ракавы́ (неадуш.)	ракаву́ю	ракаво́е	ракавы́я (неадуш.)
Т.	ракавы́м	ракаво́й ракаво́ю	ракавы́м	ракавы́мі
М.	ракавы́м	ракаво́й	ракавы́м	ракавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́кавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ра́кавы	ра́кавая	ра́кавае	ра́кавыя
Р.	ра́кавага	ра́кавай ра́кавае	ра́кавага	ра́кавых
Д.	ра́каваму	ра́кавай	ра́каваму	ра́кавым
В.	ра́кавы (неадуш.) ра́кавага (адуш.)	ра́кавую	ра́кавае	ра́кавыя (неадуш.) ра́кавых (адуш.)
Т.	ра́кавым	ра́кавай ра́каваю	ра́кавым	ра́кавымі
М.	ра́кавым	ра́кавай	ра́кавым	ра́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ра́чка ’расліна свінакроп’ (ТС), сюды ж, відаць, і рачыкі ’драсён, Polygonum bistorta L.’ (Мядзв., Гарэц., Кіс.). Названы з-за знешняга падабенства (“членістасці”) да рака, параўн. іншую назву апошняй расліны ракавыя шыйкі (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ше́йка в разн. знач. шы́йка, -кі ж.;

ше́йка ва́ла шы́йка ва́ла;

ше́йка ре́льса шы́йка рэ́йкі;

ше́йка ма́тки анат. шы́йка ма́ткі;

ра́ковые ше́йки ра́кавыя шы́йкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́йка ж., в разн. знач. ше́йка;

дзіця́чая ш. — де́тская ше́йка;

ш. ва́ла — ше́йка ва́ла;

ш. ма́ткі — анат. ше́йка ма́тки;

ра́кавыя ~кі — (сорт конфет) ра́ковые ше́йки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЗМЕЯВІ́К

(Bistorta),

род кветкавых раслін сям. драсёнавых. Каля 30 відаў. Пашыраны ў Паўн. паўшар’і, пераважна ў горных раёнах Азіі. На Беларусі амаль па ўсёй тэрыторыі на нізінных лугах, палянах і ў хмызняках трапляецца З. вялікі, або драсён змяіны, ці ракавыя шыйкі (B. major). З. таксама наз. віды раслін з іншых родаў і сямействаў.

Шматгадовыя травяністыя расліны з тоўстым, звычайна змеепадобным карэнішчам і прамастойнымі сцёбламі. Лісце прыкаранёвай разеткі буйное, на доўгіх чаранках, сцябловае — з доўгімі похвамі і невял. ліставымі пласцінкамі, на кароткіх чаранках. Кветкі двухполыя. ружовыя або ружова-белаватыя, у густых гронкападобных суквеццях; у З. жывароднага (В. vivipara) кветкі ніжняй ч. суквецця відазменены ў клубеньчыкі, якія служаць для вегетатыўнага размнажэння. Плод — 3-гранны арэшак. Лек., таніданосныя (у карэнішчах да 25% дубільных рэчываў), фарбавальныя, меданосныя і дэкар. расліны.

Г.У.Вынаеў.

т. 7, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbum