Verbum

анлайнавы слоўнік

размо́тванне гл. разматаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размо́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размо́тванне ср. разма́тывание; см. размо́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размотваць — разматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́тванне н. Ábwick(e)lung f -, -en; Ábspulen n -s, Ábhaspeln n -s (шпулькі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

размата́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Развіць, раскруціць што-н. зматанае; зняць з таго, на што было наматана.

Р. вуду.

◊

Разматаць клубок — высветліць, разблытаць якую-н. складаную, заблытаную справу.

|| незак. размо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́тванне, -я, н. і размо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozmotanie

н. размотванне; размотка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разма́тывание размо́тванне, -ння ср.; раскру́чванне, -ння ср.; см. разма́тывать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábwicklung

f -, -en

1) размо́тванне

2) ход, развіццё (падзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

размо́тка ж.

1. (действие) размо́тванне, -ння ср.; раскру́чванне, -ння ср.;

2. текст. размо́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)