Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлі́чваццанесов.
1.в разн. знач. рассчи́тываться; см. разлічы́цца;
2.страд. рассчи́тываться; вычисля́ться; см. разлі́чваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлі́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да разлічыцца.
2. Несці адказнасць за каго‑, што‑н. [Дзядзька Іван:] — Не ўмеў [зяць] сумленна з працы жыць, дык цяпер вось разлічваецца...Васілевіч.За гэты свой і свайго начальства промах Арцём Іванавіч сам разлічваецца.Мележ.
3.Зал.да разлічваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлі́чвацца
1.гл. разлічыцца;
2. (несці адказнасць) Verántwortung trágen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разлічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак.
1.з кім. Цалкам расплаціцца з кім-н.
Р. з крэдыторамі.
2.перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за што-н.; звесці рахункі з кім-н.
Р. з крыўдзіцелем.
3. Звольніцца, узяць разлік (разм.).
Р. на рабоце.
4. Зрабіць разлік у страі.
Па парадку нумароў разлічыся!
|| незак.разлі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз.разлі́к, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)