разла́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разла́дзіцца разла́дзяцца
Прошлы час
м. разла́дзіўся разла́дзіліся
ж. разла́дзілася
н. разла́дзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разла́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ла́дзіцца; зак.

1. Прыйсці ў няспраўнасць.

Машына разладзілася.

2. Расстроіцца, парушыцца.

Дружба разладзілася.

Вяселле разладзілася.

3. Сапсавацца (пра здароўе).

|| незак. разла́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́дзіцца сов.

1. разла́диться;

гадзі́ннік ~дзіўся — часы́ разла́дились;

2. разла́диться, расстро́иться;

заду́ма ~дзілася — за́мысел разла́дился (расстро́ился);

3. расшата́ться;

дысцыплі́на ~дзілася — дисципли́на расшата́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разла́дзіцца, ‑ладзіцца; зак.

1. Прыйсці ў няспраўнасць. Тады нешта разладзіўся ляжак і нельга было выпаліць у печы, каб не напусціць поўную хату дыму. Сачанка.

2. Расстроіцца, парушыцца, перастаць ладзіцца. Дружба разладзілася. □ Але вяселле ўжо разладзілася, госці паўставалі з-за стала і пачалі разыходзіцца. Сабаленка. [Галіна:] — [Пісаў], што ніколі не забудзе тых дзён... Пісаў, што ўспамінае, — таксама... Але хутка перапіска разладзілася. Мележ.

3. Страціць свой строй, лад. Станок разладзіўся.

4. Расстроіцца, сапсавацца (пра здароўе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разла́дзіцца

1. (прыйсці ў няспраўнасць) verságen vi;

2. (расстроіцца) nicht zu Stánde kómmen*; aus dem Leim [aus den Fúgen] géhen*;

3. (пра музычны інструмент) verstímmt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разла́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разладзіцца.

2. Зал. да разладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшата́ться

1. расхіста́цца, раскалыва́цца;

2. перен. разла́дзіцца, сапсава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́иться

1. (стать беспорядочным) расстро́іцца; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіцца;

2. (потерпеть большой ущерб) разла́дзіцца;

3. (нарушиться, не осуществиться) разла́дзіцца;

4. (прийти в болезненное состояние) сапсава́цца;

5. (огорчиться) расхвалява́цца; засмуці́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхіста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Пачаць моцна хістацца.

Маятнік расхістаўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць няўстойлівым ад хістання.

Слупок расхістаўся.

3. перан. Пахіснуцца, разладзіцца.

Дысцыпліна расхісталася.

|| незак. расхі́ствацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбуры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́рыцца; зак.

1. Разваліцца, зламацца.

Старая хата разбурылася.

2. перан. Парушыцца, разладзіцца.

Планы мае разбурыліся.

|| незак. разбу́рвацца, -аецца і разбура́цца, -а́ецца.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)