раздава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздаю́ раздаё́м
2-я ас. раздае́ш раздаяце́
3-я ас. раздае́ раздаю́ць
Прошлы час
м. раздава́ў раздава́лі
ж. раздава́ла
н. раздава́ла
Загадны лад
2-я ас. раздава́й раздава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раздава́ць I несов. (наделять чем-л.) раздава́ть; см. разда́ць I

раздава́ць II несов., разг. (делать попросторнее) раздава́ть; см. разда́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздава́ць ​1, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; заг. раздавай.

Незак. да раздаць ​1.

раздава́ць ​2, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; заг. раздавай.

Незак. да раздаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздава́ць áusteilen vt, vertéilen vt, áusgeben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разда́ць¹, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак., каго-што.

Аддаць усё, многае многім.

Р. падарункі.

Р. сшыткі.

|| незак. раздава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. разда́ча, -ы, ж.; прым. разда́тачны, -ая, -ае.

Р. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздава́ть​I несов. (наделять чем-л.) раздава́ць;

раздава́ть пода́рки раздава́ць падару́нкі;

раздава́ть поруче́ния раздава́ць даручэ́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разда́ча, ‑ы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздаваць ​1 — раздаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздава́цца ​1, ‑даецца; заг. раздавайся.

Незак. да раздацца ​1.

раздава́цца ​2, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; заг. раздавайся; незак.

1. Незак. да раздацца ​2.

2. Зал. да раздаваць ​2.

раздава́цца ​3, ‑даецца; незак.

Зал. да раздаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разда́ць гл. раздаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расты́ркваць

‘раздаваць, растрачваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расты́ркваю расты́ркваем
2-я ас. расты́ркваеш расты́ркваеце
3-я ас. расты́рквае расты́ркваюць
Прошлы час
м. расты́ркваў расты́рквалі
ж. расты́рквала
н. расты́рквала
Загадны лад
2-я ас. расты́рквай расты́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расты́ркваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)