разгля́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. разгля́д
Р. разгля́ду
Д. разгля́ду
В. разгля́д
Т. разгля́дам
М. разгля́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгля́д, -ду м. рассмотре́ние ср.; (в суде — ещё) разбо́р; разбира́тельство ср.;

р. прае́кта — рассмотре́ние прое́кта;

р. спра́вы ў судзе́ — рассмотре́ние (разбо́р, разбира́тельство) де́ла в суде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разглядаць — разгледзець, разглядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгля́д м. Betrchtung f -; Drchsicht f - (прагляд); Prüfung f -, Erwägung f -, Unterschung f - (даследаванне);

прадста́віць [уне́сці] на разгля́д zur Drchsicht [zur Prüfung] vrlegen [unterbriten]; zur Behndlung vrlegen;

пакі́нуць без разгля́ду (скаргу і г. д.) nberücksichtigt lssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разгле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго-што. Углядаючыся, агледзець.

Р. мясцовасць.

Р. надпіс.

2. перан. Заўважыць, разабрацца ў кім-, чым-н.

Уменне р. новае.

3. што. Унікнуць, разабраць, абмеркаваць.

Р. заяву.

Р. жыллёвае пытанне.

|| незак. разгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і разгля́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разгля́д, -у, М -дзе, м., разгляда́нне, -я, н. і разгля́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістары́зм, -у, м.

Разгляд прадметаў і з’яў у іх гістарычным развіцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усебако́вы, -ая, -ае.

Які ахоплівае, разглядае што-н. з усіх бакоў, падрабязны.

У. разгляд справы.

Усебакова (прысл.) абмеркаваць пытанне.

|| наз. усебако́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эксперты́за, -ы, мн. -ы, -ты́з, ж.

1. Даследаванне, вывучэнне або разгляд экспертамі чаго-н. з мэтай даць ацэнку, зрабіць заключэнне.

Медыцынская э.

2. Экспертная камісія.

Э.

ВАК.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассмотре́ние ср. разгля́д, -ду м.;

переда́ть де́ло на но́вое рассмотре́ние перада́ць спра́ву на но́вы разгля́д;

при ближа́йшем рассмотре́нии пры бліжэ́йшым разгля́дзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozpatrzenie

н. разгляд, разбор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)