Verbum

анлайнавы слоўнік

разво́зіць¹ гл. развезці¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́зіць² гл. развезці².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разво́зіць несов. развози́ть; см. разве́зці ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да развезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́зіць гл. развезці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разве́зці², -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак. (разм.).

1. безас., каго (што). Прывесці ў стан знямогі.

Ад духаты яго развезла.

2. безас., што. Пра дарогу: зрабіць цяжкапраходнай, малапрыдатнай для язды.

Дарогу развезла, не праехаць.

|| незак. разво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́зці¹, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак., каго-што.

Везучы многае (многіх), даставіць у розныя месцы.

Р. пошту.

Р. гасцей.

|| незак. разво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; наз. разво́з, -у, м. і разво́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

|| прым. развазны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́зіцца несов., страд. развози́ться; см. разво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́зіцца, ‑зіцца; незак.

Зал. да развозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)