разве́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разве́дка разве́дкі
Р. разве́дкі разве́дак
Д. разве́дцы разве́дкам
В. разве́дку разве́дкі
Т. разве́дкай
разве́дкаю		 разве́дкамі
М. разве́дцы разве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Абследаванне чаго-н. са спецыяльнай мэтай.

Р. карысных выкапняў.

2. Дзеянні вайсковых груп, дазораў і пад. для атрымання звестак аб праціўніку і мясцовасці, якую ён займае.

У разведку пайшлі дабравольцы.

Паветраная р.

3. Вайсковая група, падраздзяленне і пад., якія збіраюць звесткі аб праціўніку.

Камандзір разведкі.

4. Здабыванне звестак аб эканамічным, палітычным становішчы іншых дзяржаў, іх ваенным патэнцыяле; арганізацыя, група асоб, занятая здабываннем такіх звестак.

|| прым. разве́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́дка в разн. знач. разве́дка, -кі ж., выве́дка, -кі ж.;

возду́шная разве́дка паве́траная разве́дка;

разве́дка поле́зных ископа́емых разве́дка кары́сных вы́капняў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дка ж., в разн. знач. разве́дка;

пайсці́ ў ~ку — пойти́ в разве́дку;

ко́нная р. — ко́нная разве́дка;

о́рганы ~кі — о́рганы разве́дки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. разведаць (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. разведаць (у 2 знач.); абследаванне з мэтай збору спецыяльных звестак, даных. Разведка карысных выкапняў.

3. Вайсковая група, падраздзяленне і пад., якім даручаецца збор звестак аб праціўніку. Разведка і сапёры прабраліся ў размяшчэнне праціўніка ўдала, без аднаго стрэлу. Мележ. Разведка данесла, што ў вёску.. прыбылі немцы. Брыль.

4. Здабыванне звестак аб эканамічным і палітычным становішчы іншых дзяржаў і аб стане іх узброеных сіл; арганізацыя, група асоб, занятая здабываннем такіх звестак. Агентурная разведка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разведка

т. 13, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разве́дка ж

1. вайск Áufklärung f -, Erkúndung f -; Áuskundschaftung f -;

разве́дка мясцо́васці Geländeerkundung f -;

разве́дка бо́ем gewáltsame Áufklärung;

2. геал Erfórschung f -, Schürfen n -s, Schürfung f -;

3. (арганізацыя) Náchrichtendienst m -es, Gehéimdienst m; Spionágedienst [-ʒə-] m (замежная)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разведка / зробленая камандзірам: рэкагнасцыроўка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

разведка ваенная

т. 13, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разведка партызанская

т. 13, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)