разве́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разве́дка разве́дкі
Р. разве́дкі разве́дак
Д. разве́дцы разве́дкам
В. разве́дку разве́дкі
Т. разве́дкай
разве́дкаю		 разве́дкамі
М. разве́дцы разве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Абследаванне чаго-н. са спецыяльнай мэтай.

Р. карысных выкапняў.

2. Дзеянні вайсковых груп, дазораў і пад. для атрымання звестак аб праціўніку і мясцовасці, якую ён займае.

У разведку пайшлі дабравольцы.

Паветраная р.

3. Вайсковая група, падраздзяленне і пад., якія збіраюць звесткі аб праціўніку.

Камандзір разведкі.

4. Здабыванне звестак аб эканамічным, палітычным становішчы іншых дзяржаў, іх ваенным патэнцыяле; арганізацыя, група асоб, занятая здабываннем такіх звестак.

|| прым. разве́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́дка в разн. знач. разве́дка, -кі ж., выве́дка, -кі ж.;

возду́шная разве́дка паве́траная разве́дка;

разве́дка поле́зных ископа́емых разве́дка кары́сных вы́капняў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дка ж., в разн. знач. разве́дка;

пайсці́ ў ~ку — пойти́ в разве́дку;

ко́нная р. — ко́нная разве́дка;

о́рганы ~кі — о́рганы разве́дки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. разведаць (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. разведаць (у 2 знач.); абследаванне з мэтай збору спецыяльных звестак, даных. Разведка карысных выкапняў.

3. Вайсковая група, падраздзяленне і пад., якім даручаецца збор звестак аб праціўніку. Разведка і сапёры прабраліся ў размяшчэнне праціўніка ўдала, без аднаго стрэлу. Мележ. Разведка данесла, што ў вёску.. прыбылі немцы. Брыль.

4. Здабыванне звестак аб эканамічным і палітычным становішчы іншых дзяржаў і аб стане іх узброеных сіл; арганізацыя, група асоб, занятая здабываннем такіх звестак. Агентурная разведка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разведка (ваен.) 9/66

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

разведка

т. 13, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разве́дка ж.

1. вайск. Áufklärung f -, Erkúndung f -; Áuskundschaftung f -;

разве́дка мясцо́васці Geländeerkundung f -;

разве́дка бо́ем gewáltsame Áufklärung;

2. геал. Erfórschung f -, Schürfen n -s, Schürfung f -;

3. (арганізацыя) Náchrichtendienst m -es, Gehéimdienst m; Spionágedienst [-ʒə-] m (замежная)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разведка / зробленая камандзірам: рэкагнасцыроўка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Гравіметрычная разведка, гл. Гравітацыйная разведка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)