Verbum

анлайнавы слоўнік

Вілейская камісія для разбору і выдання старажытных актаў 1/467; 3/83—84, 85; 4/157; 6/111, 112

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

разбо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напра́ва, прысл.

У правы бок, на правым баку.

Павярнуць н.

◊

Направа і налева — без разбору, усім, усіх і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́сны², -ая, -ае.

Які вымаўляецца, не пісьмовы.

Вусная заява.

Вусная мова.

Вусная народная творчасць.

|| наз. ву́снасць, -і, ж. (спец.).

В. судовага разбору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налаташы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; зак., чаго (разм.).

Нарваць без разбору, псуючы і спусташаючы.

Н. агуркоў.

Н. гароху.

|| незак. налато́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trigger-happy [ˈtrɪgəˌhæpi] adj. infml той, хто страля́е без разбо́ру; ваяўні́чы; ху́ткі на кулакі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легкаве́рны, ‑ая, ‑ае.

Які верыць усяму без разбору; залішне даверлівы. Легкаверны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огу́лом нареч.

1. (всё сразу) прост. агу́лам; (чохом) га́музам;

2. (необоснованно, без разбору) разг. беспадста́ўна, без разбо́ру;

3. (оптом) уст. о́птам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курсо́рны, ‑ая, ‑ае.

Беглы, без падрабязнага разбору (пра школьнае чытанне тэкстаў на замежнай мове).

[Ад лац. cursóris — беглы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́глам ’толькі’ (Мат. Гом.). Відавочна, з агулам, увогуле (гл.). Параўн. рус. дыял. оглом ’агульна, без разбору’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)