Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбо́йніцкі разбо́йнический, разбо́йничий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбо́йніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да разбойніка. Разбойніцкія набегі.// Уласцівы разбойніку, такі, як у разбойніка. Зірнуўшы на разбойніцкія твары Гудзілкі і Свірыда, Мар’яна ўся затраслася.Колас.Сашка падскочыў бліжэй да акна, і — у два пальцы — свіснуў разбойніцкім, чацвярным свістам.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбо́йніцкі räuberisch, Ráub-; Räuber-;
разбо́йніцкі прыто́н Rä́uberhöhle f -, -n;
разбо́йніцкі напа́д Ráubüberfall m -s, -fälle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разбо́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які займаецца разбоем; грабежнік.
2. Свавольнік, балаўнік, нягоднік (звычайна ў звароце; разм., жарт.).
Ах, р., што ты робіш!
|| ж.разбо́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым.разбо́йніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.) іразбо́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбо́йническийразбо́йніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбо́йничийразбо́йніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rozbójniczy
разбойніцкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Räuberhöhle
f -, -n разбо́йніцкі прыто́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
räuberisch
aразбо́йніцкі, драпе́жніцкі, рабаўні́цкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)