раза́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раза́рый раза́рыі
Р. раза́рыя раза́рыяў
Д. раза́рыю раза́рыям
В. раза́рый раза́рыі
Т. раза́рыем раза́рыямі
М. раза́рыі раза́рыях

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раза́рый, ‑я, м.

Разм. Тое, што і ружоўнік. [Купала] .. вадзіў аглядаць сад, зусім па-дзіцячы радуючыся даволі вялікаму разарыю, якім ён асабліва ганарыўся. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раза́рый м. Rósengarten m -s, -gärten, Rosárium n -s, -ri¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раза́рый

(лац. rosarium, ад лац. rosa = ружа)

сад, у якім разводзяць ружы; ружоўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rósengarten

m -s, -gärten

1) ружо́вы сад, раза́рый

2) перан. ка́зачны сад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)