Раду́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раду́цічы
Р. Раду́ціч
Раду́цічаў
Д. Раду́цічам
В. Раду́цічы
Т. Раду́цічамі
М. Раду́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Радуцічы (в.) 1/513 (к.), 514; 9/33

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)