Раду́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раду́цічы
Р. Раду́ціч
Раду́цічаў
Д. Раду́цічам
В. Раду́цічы
Т. Раду́цічамі
М. Раду́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)