Рагачо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рагачо́ў
Р. Рагачо́ва
Д. Рагачо́ву
В. Рагачо́ў
Т. Рагачо́вам
М. Рагачо́ве

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Рагачо́ў, -чо́ва м., г. Рогачёв

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рагачоў,

курорт у Беларусі.

т. 13, с. 196

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рагачоў,

горад у Гомельскай вобл..

т. 13, с. 195

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рагачо́ў м Rahačóŭ i Rahatschóu n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рагачоў Дзмітрый Дзмітрыевіч

т. 13, с. 196

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рага́ч

‘раганосец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рага́ч рагачы́
Р. рагача́ рагачо́ў
Д. рагачу́ рагача́м
В. рагача́ рагачо́ў
Т. рагачо́м рагача́мі
М. рагачу́ рагача́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рага́ч

‘самец аленя, лася і іншых рагатых жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рага́ч рагачы́
Р. рагача́ рагачо́ў
Д. рагачу́ рагача́м
В. рагача́ рагачо́ў
Т. рагачо́м рагача́мі
М. рагачы́ рагача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Рагачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рагачы́
Р. Рагачо́ў
Д. Рагача́м
В. Рагачы́
Т. Рагача́мі
М. Рагача́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Рогачёв г. Рагачо́ў, -чо́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)