рагавая падманка

т. 13, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рагавая абалонка 9/15

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рагавая музыка, гл. Рагавы аркестр

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рагавая падманка 1/307; 9/15

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рагавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рагавы́ рагава́я рагаво́е рагавы́я
Р. рагаво́га рагаво́й
рагаво́е
рагаво́га рагавы́х
Д. рагаво́му рагаво́й рагаво́му рагавы́м
В. рагавы́ (неадуш.)
рагаво́га (адуш.)
рагаву́ю рагаво́е рагавы́я (неадуш.)
рагавы́х (адуш.)
Т. рагавы́м рагаво́й
рагаво́ю
рагавы́м рагавы́мі
М. рагавы́м рагаво́й рагавы́м рагавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэмалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Мінерал белага або шаравата-белага колеру, разнавіднасцю якога з’яўляецца нефрыт; белая рагавая падманка.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́пяцьрагавая абалонка, якая нарастае на кончыку языка ў курэй’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. кіпіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рагавіца, гл. Рагавая абалонка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

cornea

[ˈkɔrniə]

n.

рагава́я абало́нка о́ка) або́ рагаві́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рогово́й рагавы́;

рогово́й ка́мень мин. рагавы́ ка́мень;

рогова́я оболо́чка анат. рагава́я абало́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)