равелі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
равелі́н |
равелі́ны |
| Р. |
равелі́на |
равелі́наў |
| Д. |
равелі́ну |
равелі́нам |
| В. |
равелі́н |
равелі́ны |
| Т. |
равелі́нам |
равелі́намі |
| М. |
равелі́не |
равелі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
равелі́н м., воен., уст. равели́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
равелі́н, ‑а, м.
Асобнае самкнутае фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы, размешчанае перад крапасным ровам паміж бастыёнамі. Аляксееўскі равелін Петрапаўлаўскай крэпасці.
[Фр. ravelin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
равелі́н м. вайск. уст. Ravelín [-v(ə)´lɛ̃:] m -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
равелі́н
(фр. ravelin)
фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы перад крапасным ровам паміж бастыёнамі, прызначанае для дадатковай абароны крэпасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Аляксееўскі равелін 1/286; 8/421
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
равели́н воен., уст. равелі́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крэпасць, цвярдыня, бастыён, цытадэль, рэдут, равелін, форт, акропаль
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)