рабу́нак, -нку, м.

Гвалтоўны захоп чужой маёмасці, грабеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабу́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабу́нак рабу́нкі
Р. рабу́нку рабу́нкаў
Д. рабу́нку рабу́нкам
В. рабу́нак рабу́нкі
Т. рабу́нкам рабу́нкамі
М. рабу́нку рабу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабу́нак, -нку м., уст. грабёж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабу́нак, ‑нку, м.

Гвалтоўны захоп чужой маёмасці; грабеж. [Яўрэй] бачыў ужо за свой доўгі век нягод — і царскія пагромы, і здзекі кайзераўцаў, і рабунак пілсудчыкаў. Мікуліч. [Паліцыянт:] — Падпішы, галган, што мы ў тваёй хаце не ўчынялі ніякага рабунку, што мы, апроч вось гэтых лістовак, нічога не знайшлі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабу́нак м Raub m -(e)s, Berubung f -, -en; Plünderung f -, -en (грабеж);

гэ́та рабу́нак сяро́д бе́лага дня das ist die rinste Gldschneidereiра́бчык м заал Hselhuhn n -(e)s, -hühner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рабу́нак ’гвалтоўны захоп чужой маёмасці’, ’грабеж’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Варл.). Старое адаптаванае запазычанне (‑ung > ‑unek > ‑унак) з польск. rabunek ’тс’, што ўзыходзіць да с.-в.-ням. rouben (Нававейскі, Zapożyczenia, 83, 261), параўн. паку́нак, малюнак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

heist2 [haɪst] v. infml учыня́ць рабу́нак, крадзе́ж з узло́мам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грабёж м. грабе́ж, -бяжу́ м., рабу́нак, -нку м.; рабава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plunder1 [ˈplʌndə] n.

1. грабе́ж; рабу́нак, рабава́нне; разбо́й

2. здабы́ча; нарабава́нае, награ́бленае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

łupiestwo

н. рабаванне; рабунак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)