рабкры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабкры́н рабкры́ны
Р. рабкры́на рабкры́наў
Д. рабкры́ну рабкры́нам
В. рабкры́н рабкры́ны
Т. рабкры́нам рабкры́намі
М. рабкры́не рабкры́нах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабкры́н м., ист. (рабо́ча-сяля́нская інспе́кцыя) рабкри́н (рабо́че-крестья́нская инспе́кция)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рабкрын, гл. Рабоча-сялянская інспекцыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рабкри́н (Рабо́че-крестья́нская инспе́кция) ист. рабкры́н, -на м. (Рабо́ча-сяля́нская інспе́кцыя);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)