пі́фія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пі́фія пі́фіі
Р. пі́фіі пі́фій
Д. пі́фіі пі́фіям
В. пі́фію пі́фій
Т. пі́фіяй
пі́фіяю		 пі́фіямі
М. пі́фіі пі́фіях

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́фія ж., ист., перен. пи́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Піфія

т. 12, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пі́фія

(гр. Pythia = імя старажытнагрэчаскай жрыцы ў храме Апалона ў Дэльфах, якая прадказвала будучае)

асоба, якая робіць няясныя, двухзначныя вывады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пи́фия

1. ист. Пі́фія, -фіі ж.;

2. перен. пі́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піфі́чны

(ад піфія)

няясны, двухзначны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)