пірамідо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пірамідо́н
Р. пірамідо́ну
Д. пірамідо́ну
В. пірамідо́н
Т. пірамідо́нам
М. пірамідо́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пірамідо́н, -ну м., фарм. пирамидо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пірамідо́н, ‑у, м.

Болепатольны і гарачкапаніжальны лекавы прэпарат; амідапірын.

[Ад грэч. pýr — агонь і амід(ы) — хімічная назва кіслот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пірамідон, гл. Амідапірын

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пірамідо́н

(ад гр. pyr = агонь + аміды)

тое, што і амідапірын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пирамидо́н фарм. пірамідо́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пірамеі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат (пірамідон з кафеінам), які знімае боль і зніжае тэмпературу ў хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)