пірамідо́н, ‑у, м.

Болепатольны і гарачкапаніжальны лекавы прэпарат; амідапірын.

[Ад грэч. pýr — агонь і амід(ы) — хімічная назва кіслот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)