піражковая

піражко́вая, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Закусачная, у якой гандлююць піражкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піражко́вая

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піражко́вая сущ. пирожко́вая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пирожко́вая сущ. піражко́вая, -вай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піражко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	піражко́вы	піражко́вая	піражко́вае	піражко́выя
Р.	піражко́вага	піражко́вай піражко́вае	піражко́вага	піражко́вых
Д.	піражко́ваму	піражко́вай	піражко́ваму	піражко́вым
В.	піражко́вы (неадуш.) піражко́вага (адуш.)	піражко́вую	піражко́вае	піражко́выя (неадуш.) піражко́вых (адуш.)
Т.	піражко́вым	піражко́вай піражко́ваю	піражко́вым	піражко́вымі
М.	піражко́вым	піражко́вай	піражко́вым	піражко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піражко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да піражка, прызначаны для піражка. Піражковае цеста. Піражковы цэх.

2. у знач. наз. піражко́вая, ‑ай, ж. Гандлёвая ўстанова, дзе пякуць і прадаюць піражкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum