піраго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піраго́вы піраго́вая піраго́вае піраго́выя
Р. піраго́вага піраго́вай
піраго́вае		 піраго́вага піраго́вых
Д. піраго́ваму піраго́вай піраго́ваму піраго́вым
В. піраго́вы (неадуш.)
піраго́вага (адуш.)		 піраго́вую піраго́вае піраго́выя (неадуш.)
піраго́вых (адуш.)
Т. піраго́вым піраго́вай
піраго́ваю		 піраго́вым піраго́вымі
М. піраго́вым піраго́вай піраго́вым піраго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піраго́вы пирого́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Піраговы 8/446

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

піраго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пірага, прызначаны для пірага. Піраговая скарынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Піраговы

т. 12, с. 377

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пирого́вый піраго́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)