пі́ва, -а, н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

Піва не зварыш з кім-н. (перан.: цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. піўны́, -а́я, -о́е.

Піўная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пі́ва ср. пи́во;

◊ п. не зва́рыш — (з кім) пи́ва не сва́ришь (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пі́ва, ‑а, н.

Слабаалкагольны напітак з ячменнага соладу. Мінуўшы Сяльцо, Лабановіч надумаўся зайсці да старога Абрама, выпіць бутэльку піва і крыху адпачыць. Колас.

•••

Піва не зварыш з кім гл. зварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́ва н Bier n -(e)s, -e;

све́жае пі́ва Bier vom Fass, Fássbier n;

со́ладавае пі́ва Málzbier n;

◊ тра́піць да Абра́ма на пі́ва ≅ ins Gras béißen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Пі́ва, пі́ва ’напітак з ячменнага соладу’ (ТСБМ, Яруш., Бес., Сл. ПЗБ, ТС, Бяльк., Стан.), пі́во ’пойла для свіней: вада з дадаткам мукі’ (драг., Нар. лекс.). Укр. пи́во ’піва’, рус. пиво ’піва’, ’пітво, напой’, ’пойла’, польск. piwo, н.- і в.-луж. piwo, чэш., славац. pivo, славен. pívo, серб.-харв. пи̑во, макед., балг. пиво, ц.-слав. пиво. Прасл. *pivo. Да *piti > піць (гл.) і суф. ‑v‑o, які ўтварае назвы прадметаў як вынік дзеяння. Параўн. фрак. πίνο, πίνον (Фасмер, 3, 258).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піўны́ гл. піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

піўцо́ гл. піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

піваварэ́нне, я, н.

Прамысловы выраб піва.

|| прым. півава́рны, -ая, -ае.

П. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́ртар, -у, м.

Гатунак моцнага і гаркаватага чорнага піва.

|| прым. по́ртарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пракі́слы, -ая, -ае.

Сапсаваны ў выніку браджэння або ўласцівы чаму-н. сапсаванаму.

Пракіслае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)