пяшчо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пяшчо́та пяшчо́ты
Р. пяшчо́ты пяшчо́т
Д. пяшчо́це пяшчо́там
В. пяшчо́ту пяшчо́ты
Т. пяшчо́тай
пяшчо́таю		 пяшчо́тамі
М. пяшчо́це пяшчо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяшчо́та ж.

1. не́га;

жыць у ~чо́це — жить в не́ге;

2. (ласка) не́жность;

мацяры́нская п. — матери́нская не́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяшчо́та, ‑ы, ДМ ‑шчоце, ж.

1. Поўнае задавальненне чыіх‑н. жаданняў, капрызаў. Руды ў пяшчоце дый у ласцы: Штодзень тры разы бульбы ў ражцы Даюць яму, ды ’шчэ й з мукою. Крапіва.

2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго‑, чаго‑н. Мацярынская пяшчота. □ [Кіру] ахапіла такая пяшчота, што, убачыўшы бацьку.., яна абвіла яго шыю і пачала цалаваць у шчокі, у нос, у лоб. Карпаў. Агорнуты пяшчотаю да дзяўчыны, .. [Іван] адхіліў ад яе галавы навіслыя сцябліны маку, адагнаў беленькага .. матыля, які ўсё прымерваўся сесці на яе валасы. Быкаў. Чаго ж цяпер так хвалюе яе [Ганну] апошняя пяшчота цяпла, згалеласць палёў, смутак асенніх дзён? Мележ.

3. толькі мн. (пяшчо́ты, ‑чот). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання. Карызна ў бурныя пяшчоты пераліваў сваё, прывезенае з раёна, узрушэнне. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяшчо́та, -ы, ДМ -чо́це, ж.

1. Поўнае задавальненне чыіх-н. жаданняў, капрызаў.

Жыць у пяшчоце.

2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго-, чаго-н.

Мацярынская п.

3. толькі мн. (пяшчо́ты, -чо́т). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяшчо́та ж. Zártheit f -, Féinheit f -; Zärtlichkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пяшчо́тнасць, -і, ж.

1. гл. пяшчотны.

2. Ласкавасць, пяшчота.

П. маці да дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ска

‘пяшчота, спагада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ла́ска
Р. ла́скі
Д. ла́сцы
В. ла́ску
Т. ла́скай
ла́скаю
М. ла́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

caress​1 [kəˈres] n. ла́ска, пяшчо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tenderness [ˈtendənəs] n.

1. пяшчо́та; чу́ласць, чуллі́васць; даліка́тнасць

2. сла́бае здаро́ўе; хвараві́тасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пясто́та, ‑ы, ДМ ‑тоце, ж.

Тое, што і пяшчота. Можа, залішне гэтых пястотаў, можа, маці дарэмна штодня адзявае малую сама? Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)