Кі́ева-Пячэ́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
Кі́ева-Пячэ́рскі |
Кі́ева-Пячэ́рская |
Кі́ева-Пячэ́рскае |
Кі́ева-Пячэ́рскія |
| Р. |
Кі́ева-Пячэ́рскага |
Кі́ева-Пячэ́рскай
Кі́ева-Пячэ́рскае |
Кі́ева-Пячэ́рскага |
Кі́ева-Пячэ́рскіх |
| Д. |
Кі́ева-Пячэ́рскаму |
Кі́ева-Пячэ́рскай |
Кі́ева-Пячэ́рскаму |
Кі́ева-Пячэ́рскім |
| В. |
Кі́ева-Пячэ́рскі (неадуш.)
Кі́ева-Пячэ́рскага (адуш.) |
Кі́ева-Пячэ́рскую |
Кі́ева-Пячэ́рскае |
Кі́ева-Пячэ́рскія (неадуш.)
Кі́ева-Пячэ́рскіх (адуш.) |
| Т. |
Кі́ева-Пячэ́рскім |
Кі́ева-Пячэ́рскай
Кі́ева-Пячэ́рскаю |
Кі́ева-Пячэ́рскім |
Кі́ева-Пячэ́рскімі |
| М. |
Кі́ева-Пячэ́рскім |
Кі́ева-Пячэ́рскай |
Кі́ева-Пячэ́рскім |
Кі́ева-Пячэ́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
патэры́к, ‑а, м.
Спец. Кніга, якая змяшчае жыція і павучанні так званых «святых айцоў» (манахаў якога‑н. манастыра). Кіева-Пячэрскі патэрык.
[Грэч. Paterikón ад patēr — бацька.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГІ́ЗЕЛЬ Інакенцій
(каля 1600—28.1.1683),
украінскі мысліцель, культ. і царк. дзеяч. Скончыў Кіева-Магілянскую калегію (1642), у 1645—50 яе прафесар, з 1646 рэктар. Архімандрыт Кіева-Пячэрскай лаўры (з 1656). Рэдагаваў «Кіева-Пячэрскі пацярык» (1661). Абароне праваслаўя прысвечаны яго працы «Старая вера» (1668), «Пра сапраўдную веру» (не захавалася). У кн. «Свет з Богам чалавеку» (1669) элементы гуманізму. У «Курсе агульнай філасофіі» (1645—47; рукапіс захоўваецца ў б-цы АН Украіны) выкладзены асновы арыстоцелеўскай філасофіі з элементамі хрысц. тэалогіі. Гізелю прыпісваецца складанне «Сінопсіса» (1674).
т. 5, с. 241
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)