Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пярэ́рваж., обл. (место разрыва) разры́в м.; переры́в м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пярэ́рва, ‑ы, ж.
Разм.
1. Прастора, якая раздзяляе якія‑н. масівы; прамежак. Кузня засталася ў пярэрве паміж старымі і новымі Ясенямі.Арочка.
2. Часовы перапынак. З-за гэтых садоў была ў .. [салдата] пярэрва ў карчаванні зямлі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пярэ́рважразм Unterbréchung f -, -e, Zwíschenpause f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пярэ́рва Размытае месца на дарозе, прарваная плаціна (БРС).
□ ур. Пярэрва (поле) Стаўбц. (Прышч.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Перарыва́цца (перэрыва́цца) ’нервавацца’, перэрва́цца ’разнервавацца’, пярэрва ’клопат, нерваванне, турботы’ (ТС). Відаць, роднаснае польск.przerywać się ’надрывацца’. Параўн. драг.порва́тыся можна од не́рву ’памерці ад перажыванняў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Zwíschenpause
f -, -n перапы́нак, антра́кт, перады́шка, пярэ́рва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Páuse
f -, -n
1) па́ўза, пярэ́рва
2) перапы́нак, антра́кт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ánhalt
m -(e)s, -
1) падста́ва; наго́да, прычы́на
2) перапы́нак, пярэ́рва
3) прыпы́нак
4) апі́рышча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ábsatz
m -es, -sätze
1) абца́с
2) абза́ц; но́вы радо́к
3) па́ўза, пярэ́рва, перапы́нак
4) збыт (тавараў)
5) (ле́свічная) пляцо́ўка
6) аса́дак, адсто́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)