пялю́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пялю́шка |
пялю́шкі |
| Р. |
пялю́шкі |
пялю́шак |
| Д. |
пялю́шцы |
пялю́шкам |
| В. |
пялю́шку |
пялю́шкі |
| Т. |
пялю́шкай пялю́шкаю |
пялю́шкамі |
| М. |
пялю́шцы |
пялю́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пялю́шка I ж., обл. пелёнка
пялю́шка II ж., бот. пелю́шка; полево́й горо́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пялю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Пялёнка (у 2 знач.). Міхал падступіўся да парадзіхі і адгарнуў пялюшку. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пялю́шка ж разм Wíndel f -, -n, Wíndeltuch n -(e)s, -tücher;
з пялю́шак von klein auf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
diaper [ˈdaɪəpə] n. AmE пялёнка, пялю́шка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nappy [ˈnæpi] n. BrE падгу́зак; пялёнка, пялюшка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pieluszka
ж. пялюшка;
pieluszka jednorazowa — аднаразовая пялюшка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)