пяка́рскі гл. пекар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяка́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяка́рскі пяка́рская пяка́рскае пяка́рскія
Р. пяка́рскага пяка́рскай
пяка́рскае		 пяка́рскага пяка́рскіх
Д. пяка́рскаму пяка́рскай пяка́рскаму пяка́рскім
В. пяка́рскі (неадуш.)
пяка́рскага (адуш.)		 пяка́рскую пяка́рскае пяка́рскія (неадуш.)
пяка́рскіх (адуш.)
Т. пяка́рскім пяка́рскай
пяка́рскаю		 пяка́рскім пяка́рскімі
М. пяка́рскім пяка́рскай пяка́рскім пяка́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пяка́рскі пека́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяка́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пекара, належыць яму. Пякарскі чапец. Пякарскі фартух. Пякарскае рамяство.

2. Тое, што і пякарны. Пякарскія дрожджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца выпечкай хлеба.

|| прым. пяка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пякарскі Аляксандр Антонавіч

т. 13, с. 156

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пякарскі Эдуард Карлавіч

т. 13, с. 156

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пе́карский пяка́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

piekarski

пякарскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baking powder

парашо́к для пе́чыва, пяка́рскі парашо́к (з со́дай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)