назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| пэ́ўнасці | |
| пэ́ўнасці | |
| пэ́ўнасцю | |
| пэ́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| пэ́ўнасці | |
| пэ́ўнасці | |
| пэ́ўнасцю | |
| пэ́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. надёжность; достове́рность;
2. ве́рность, надёжность;
3. определённость;
4. определённость;
5. твёрдость, уве́ренность;
1-5
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць пэўнага (у 2, 4–6 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́казаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пэ́ўны, -ая, -ае.
1. Дакладна вызначаны, прызначаны.
2. Ясны, несумненны.
3. Некаторы, той ці іншы.
4. Такі, якому можна даверыцца, надзейны.
5. Упэўнены, цвёрды.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Zúverlässigkeit
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
достове́рность вераго́днасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
определённость
определённость отве́та
определённость в отноше́ниях выра́знасць (акрэ́сленасць) у адно́сінах;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіпо́тэза
(
1) навуковае меркаванне,
2) усякае меркаванне, дапушчэнне, здагадка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wiarogodność
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)