пэ́цкаль, -я, мн. -і, -яў, м. (разм.).

Той, хто пэцкае, дрэнна робіць што-н.

Ты сапраўдны мастак ці п.?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пэ́цкаль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пэ́цкаль пэ́цкалі
Р. пэ́цкаля пэ́цкаляў
Д. пэ́цкалю пэ́цкалям
В. пэ́цкаля пэ́цкаляў
Т. пэ́цкалем пэ́цкалямі
М. пэ́цкалю пэ́цкалях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пэ́цкаль м., разг.

1. пачку́н, пачку́нья ж., мази́ла;

2. (неумелый работник) пачку́н; порта́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пэ́цкаль, ‑я, м.

Разм.

1. Той, хто пэцкае (у 1 знач.).

2. Той, хто няўмела, неахайна робіць што‑н. (пераважна пра мастака, пісьменніка). На торг не спяшаўся [мастак], Як пэцкаль адзін мой знаёмы, Што лепіць пачвараў І возіць збываць у раёны. Гілевіч. Сапраўдны ты рыбак ці проста пэцкаль?! Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́цкаль м. разм. Schmtzfink m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scribbler [ˈskrɪblə] n. iron. піса́ка, пэ́цкаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мара́тель разг., пренебр. пэ́цкаль, -ля м.; (писака) піса́ка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачку́н м., пачку́нья ж., разг. пэ́цкаль, -ля м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вазго́ля ’маруда’ (Юрч.). Да вазголяпэцкаль, мазюра’ < *вазгаць ’пэцкаць’, якое звязана з вазгры (Вярэніч, Бел.- укр. ізал., 10–11). Параўн. рус. вазгать, вазганить ’пэцкаць, вэдзгаць, квэцаць’, вазгун, вазгунья, вазган, вазгала, вазгалья ’неахайны, брудны чалавек, пэцкаль’ (Даль). Гл. Фасмер, 1, 267; Махэк₂, 697.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pacykarz

м. іран. пэцкаль; гора-мастак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)