пы́рханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пы́рханне
Р. пы́рхання
Д. пы́рханню
В. пы́рханне
Т. пы́рханнем
М. пы́рханні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пы́рханне I ср. порха́ние; см. пы́рхаць I

пы́рханне II ср., прям., перен. фы́рканье; см. пы́рхаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́рханне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пырхаць ​1.

пы́рханне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пырхаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́рханне н. Fláttern n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пы́рхаць¹, -аю, -аеш, -ае; незак.

Пералятаць з месца на месца.

Берасцянкі пырхалі з галінкі на галінку.

|| аднакр. пы́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. пы́рханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пы́рхаць², -аю, -аеш, -ае; незак.

1. 3 шумам выпускаць паветра з ноздраў.

Пырхаюць коні.

2. перан. Смяяцца, утвараючы гукі носам, губамі (разм.).

3. перан. Злавацца, выказваць незадавальненне чым-н. (разм.).

Чаго пырхаеш, чым незадаволены?

|| аднакр. пы́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. пы́рханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

порха́ние пы́рханне, -ння ср., лётанне, -ння ср., лята́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пстра́нга ’страказа’ (ашм., Сл. ПЗБ). Няясна, звяртае на сябе ўвагу адпаведнасць пстр‑, страк‑ (гл. папярэдняе слова), што перадае стракатасць або пырханне (гл. пстрыкаць і стрыкаць), фіналь нагадвае наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Geflátter

n -s пы́рханне (птушак)

das ~ der Fáhnen — калыха́нне сцяго́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фы́рканье

1. пы́рханне, -ння ср., фы́рканне, -ння ср.; чмы́ханне, -ння ср.;

2. фы́рканне, -ння ср., пы́рханне, -ння ср.;

3. пы́хканне, -ння ср., фы́рканне, -ння ср.;

4. фы́рканне, -ння ср., чмы́ханне, -ння ср.; см. фы́ркать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)