пылі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пылю́ся пы́лімся
2-я ас. пы́лішся пы́ліцеся
3-я ас. пы́ліцца пы́ляцца
Прошлы час
м. пылі́ўся пылі́ліся
ж. пылі́лася
н. пылі́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час пы́лячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пылі́цца несов. пыли́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пылі́цца, пылюся, пылішся, пыліцца; незак.

1. Пакрывацца пылам. — Гэта ў вашым сельмагу пылілася столькі маіх кніг? — пажартаваў аўтар. Шамякін.

2. Вылучаць са сваёй паверхні пыл (пра дарогу). Пыліцца вузкая дарога, А мы ідзём на ускрай сяла. Прыходзька. // Узнімацца ў паветра, утвараючы пыл. — Дык жа снег растаў, — пясок На шляху пыліцца. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылі́цца verstáuben vi (s), stáubig wérden, éinstauben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пылі́ць, пылю́, пы́ліш, пы́ліць; незак.

1. Узнімаць, наносіць пыл.

П. венікам.

2. што. Пакрываць пылам.

П. адзенне.

|| зак. напылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць (да 1 знач.) і запылі́ць, -ылю́, -ы́ліш, -ы́ліць; -ы́лены (да 2 знач.).

|| звар. пылі́цца, пылю́ся, пы́лішся, пы́ліцца (да 2 знач.); зак. запылі́цца, -ылю́ся, -ы́лішся, -ы́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пыли́ться пылі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапылі́цца, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.

Набрацца пылу, запыліцца. Шапка прапылілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запылі́цца ​1, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.

Пакрыцца пылам. [Дзядзька] нават башлык адвёў на шапку, каб .. не запылілася. Баранавых. — Каля мукі ходзячы, вядома, што запылішся, — сказаў нехта з завознікаў. Сабаленка.

запылі́цца ​2, ‑ліцца; зак.

Пачаць пыліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв.. -пы́ліцца; -пы́лены; зак.

1. Рассеяцца. распырскацца, разляцецца (пра парашок. вадкасць і пад.).

2. перан. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы.

Сілы праціўніка распыліліся.

|| незак. распыля́цца, -я́ецца.

|| наз. распыле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпылі́цца, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.

Пакрыцца тонкім слоем пылу. Пабялелі і Германавы вейкі. Можа прыпыліліся пылам. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)