моцныя пшаніцы

т. 10, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пшані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пшані́ца
Р. пшані́цы
Д. пшані́цы
В. пшані́цу
Т. пшані́цай
пшані́цаю
М. пшані́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куба́нка², -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Сорт пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыціка́ле, нескл., н.

Збожжавая культура, якая з’яўляецца гібрыдам пшаніцы і жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wheaten [ˈwi:tn] adj. пшані́чны; ко́леру пшані́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нашатрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., чаго.

Шатруючы, нарыхтаваць.

Н. пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клейкаві́на, -ы, ж.

Бялковае рэчыва, якое знаходзіцца ў зерні пшаніцы.

|| прым. клейкаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засухаўсто́йлівы, -ая, -ае.

Пра расліны: здольны вытрымліваць засуху.

З. гатунак пшаніцы.

|| наз. засухаўсто́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́лба, -ы, ж.

Асобны від пшаніцы з ломкім коласам.

|| прым. по́лбенны, -ая, -ае.

Полбенная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнаві́днасць, -і, ж.

Прадмет або з’ява, якая ўяўляе сабой відазмяненне асноўнага віду, катэгорыі.

Р. пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)