пчальні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і пасека (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пчальні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пчальні́к пчальнікі́
Р. пчальніка́ пчальніко́ў
Д. пчальніку́ пчальніка́м
В. пчальні́к пчальнікі́
Т. пчальніко́м пчальніка́мі
М. пчальніку́ пчальніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пчальні́к, -ка́ м. па́сека ж., пче́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчальні́к, ‑а, м.

Тое, што і пасека (у 3 знач.). Шэсць дарожак неўзабаве зліліся ў адну, і вяла яна да пчальніка, вуллі якога бялелі ўдалечыні пад густымі ліпамі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчальнік

т. 13, с. 146

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пчальні́к м Imkeréi f -, -en; Bíenengarten m -s, -gärten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пчальні́к Месца, дзе стаяць вуллі з пчоламі (БРС). Тое ж пчэ́льня (Кузн. Касп., Слаўг.).

□ в. Пчэльня Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

apiary [ˈeɪpɪəri] n. па́сека, пчальні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пче́льник пчальні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сека ж. пчальні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)