пуцяві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж. (паэт.).

Шлях, жыццёвая дарога.

Пуцявіны маладосці.

|| прым. пуцяві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуцяві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пуцяві́на пуцяві́ны
Р. пуцяві́ны пуцяві́н
Д. пуцяві́не пуцяві́нам
В. пуцяві́ну пуцяві́ны
Т. пуцяві́най
пуцяві́наю		 пуцяві́намі
М. пуцяві́не пуцяві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пуцяві́на ж. путь м., доро́га; жи́зненный путь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуцяві́на, ‑ы, ж.

Паэт. Шлях, дарога. Эх, сябры, не блага Успомніць час ад часу Пра баі, адвагу, Пра паходы нашы І агледзець святам Свой шынель і боты, У якіх багата Пуцявін прайшоў ты. Танк. Я зноў хачу зірнуць назад Пад тыя стрэхі родных хат, Дзе зачалася пуцявіна, Дзяцінства светлая часіна... Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуцяві́на ж. Weg m -(e)s, -e; Bahn f -, -en; Lébensweg m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пуцяві́на След дарогі, мала ўезджаная дарога (Зах. Бел. Др-Падб., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пуці́на, -ы, ж.

1. Сезон масавай лоўлі рыбы.

Зімовая п.

2. мн. -ы, -цін. Тое, што і пуцявіна (паэт.).

|| прым. пуці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтатра́са, ‑ы, ж.

Аўтамабільная траса, шлях, шаша. Пакрытая асфальтам аўтатраса. // Аўтамабільная пуцявіна, накат, дзе ходзяць толькі аўтамашыны. Лёдавая аўтатраса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пути́на

1. рыб. пуці́на, -ны ж.;

2. (путь) фольк. пуцяві́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуці́на, ‑ы, ж.

1. Спец. Сезон масавай лоўлі рыбы. Зімовая пуціна. □ Адкрытая вада, навігацыя, лоўля рыбы з адкрытай вады — для рыбака змяшчаецца ў адным ёмкім слове — пуціна. «Маладосць».

2. Паэт. Тое, што і пуцявіна. Люблю, не знаючы пуціны, Ісці праз лес, балота, гаць, Мінаць квяцістыя нізіны, Пад грушай ў полі спачываць. Жылка. Усе гэтыя мучанікі за праўду выклікалі здзіўленне і глыбокае спачуванне і з непераможнаю сілаю хілілі на тую цярністую пуціну пакуты, па якой ішлі яны. Колас. Кожны з вядучых пісьменнікаў ішоў тут — у залежнасці ад уласнага таленту — рознымі пуцінамі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)