Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пухо́ўка², -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.
Тое, што і порхаўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пухо́ўка¹, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.
Пучок мяккіх пушыстых валокнаў, які ўжываецца для пудрання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пухо́ўкаIж.
1. (для пудрения) пухо́вка;
2. пухо́вая ша́пка;
3. пухо́вая поду́шка
пухо́ўкаIIж., обл.
1. (растение) рого́з м.;
2.см. по́рхаўка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пухо́ўка1, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Рмн. ‑ховак; ж.
1. Пучок мяккіх, пушыстых валокнаў, які ужываецца для пудрання.
2.Разм. Пуховая шапка. А я глядзеў на яе — знізу ўверх — на маленькія спартыўныя бацінкі,.. на румяны, атулены белай пухоўкай, твар...Брыль.
пухо́ўка2, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Рмн. ‑ховак; ж.
1. Тое, што і рагоз.
2. Тое, што і порхаўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пухо́ўкаж
1. (дляпудрання) Púderquaste f -, -n;
2. (падушка) Dáunenkissen n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пухо́ўка ’рагоз, катах рагозу’ (Нас.; дзісн., Жыв. сл.; Кіс.; Гарэц.), ’порхаўка’ (Нас., Бяльк.). Да пуховы1, параўн. пухо́ўка ’пуховая падушка’ (Нас.), сюды ж, відаць, і пухо́ўка ’гатунак яблыкаў’: пухоўкі растуць вялікія (Янк. 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пухо́вкапухо́ўка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)